Waarom gaat de productie van sociale woningen zo traag terwijl de sociale nood zo hoog is?
Waarom is het zo moeilijk om sociale woningen te produceren in Brussel?
Op die vragen zoekt de Brusselse Bond voor het Recht op Wonen (BBRoW vzw) in zijn driemaandelijks tijdschrift ‘Art. 23’ antwoorden, met vooral aandacht voor de beschikbare terreinen en de financiële situatie van de sociale huisvestingsmaatschappijen.
1/ De nodige openbare bouwterreinen bestaan, maar worden niet ter beschikking gesteld.
« In Brussel is er geen plaats meer om te bouwen» is een idee dat leeft, maar dat niet helemaal juist is. Het is waar dat de bouwgronden van de sociale huisvestingsmaatschappijen en de Brusselse Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij schaars zijn geworden, maar andere openbare actoren zoals de gemeenten, de OCMW’s of het Gewest beschikken wel nog over veel terreinen. Maar dan moeten ze wel bereid zijn om die terreinen te gebruiken voor de bouw van sociale woningen!
De gemeenten:
Al sinds 2004, met de lancering van het Plan voor de Huisvesting, waarmee het Gewest 5000 nieuwe woningen wil bouwen (3500 sociale en 1500 middelgrote woningen), werd aan de gemeenten gevraagd om terreinen ter beschikking te stellen. Tot nu toe hebben slechts 9 gemeenten aan die oproep gehoor gegeven en dan vooral voor middelgrote woningen. Waarom dat zo moeilijk gaat is duidelijk: de plaatselijke bestuurders én buurtbewoners willen meestal geen sociale huurders in hun buurt.
Het Gewest:
Het Plan voor de Huisvesting is verre van gerealiseerd: op dit moment zijn van de 5000 aangekondigde woningen er slechts 1500 effectief gebouwd. De vorige Brusselse regering heeft, in het kader van de Alliantie Wonen, bovendien de nodige budgetten vrijgemaakt voor de bouw van nog eens 3000 sociale en 1000 middelgrote woningen. Maar tot nu toe is onvoldoende geweten waar die woningen zullen komen! De terreinen waarvan het Gewest zelf eigenaar is, wil ze bovendien voor een groot deel ter beschikking stellen aan privé-promotoren voor de bouw van duurdere woningen. Een keuze die geen antwoord biedt op de grote sociale vraag naar betaalbare woningen voor gezinnen met een laag inkomen.
2/ Het Gewest ondersteunt de sociale huisvestingsmaatschappijen sterk op financieel vlak, en toch zijn de maatschappijen niet enthousiast om veel sociale woningen te bouwen.
Het Gewest geeft aan de sociale huisvestingsmaatschappijen een sterke financiële ondersteuning die ervoor zorgt dat de meeste maatschappijen uit de rode cijfers blijven. Maar de maatschappijen staan voor twee grote uitdagingen : ze hebben nog altijd veel schulden uit het verleden die moeten worden afgelost en ze zien hun huurinkomsten verminderen omdat meer sociale huurders een laag inkomen hebben en meer sociale woningen leeg staan. In die context staan de meeste maatschappijen niet te springen om veel nieuwe projecten te realiseren.
De maatschappijen zijn vragende partij voor meer inkomsten. Sommige vragen meer financiële steun van het Gewest en een hervorming van de huurprijsberekening; andere willen huurders met hogere inkomsten huisvesten. Het is die laatste optie die de vorige Brusselse regering heeft gekozen door aan de maatschappijen toe te staan dat ze bij nieuwbouw- en grote renovatieprojecten (met akkoord van de regering) tot 40% van hun woningen kunnen verhuren aan gezinnen met een middelgroot inkomen. Meer blijkbaar volstaat zelfs dat nog niet, want sommige maatschappijen vragen zelfs om tot 100% te kunnen gaan. Een keuze waar we met de BBRoW niet akkoord mee gaan: de missie van de maatschappijen moeten blijven om gezinnen met een laag inkomen op een degelijke manier te huisvesten.
Perscontacten
Werner Van Mieghem
Coördinator van de BBRoW
0484 266 789
Ilham Bensaïd
Communicatie
0479 778 904
Meer info ?
Dit persbericht wordt verstuurd naar aanleiding van de publicatie van het driemaandelijks tijdschrift van de Brusselse Bond voor het Recht op Wonen (vzw BBRoW) :
Art. 23 # 58 – « De productie van sociale woningen nu en straks: Terreinen, Financiën»